Wykład Katarzyny Maciejewskiej "Życie i twórczość Witkacego"
Obrazy artysty trafiły do kolekcji Muzeum Pomorzą Środkowego w roku 1965. Muzeum zakupiło 110 pastelowych prac (109 portretów i 1 kompozycję) od mieszkającego wówczas w Lęborku Michała Białynickiego-Biruli, syna Teodora – zakopiańskiego lekarza i bliskiego przyjaciela Witkacego. 

W roku 1973 kolekcja powiększyła się m.in. o bardzo interesujący zespół 12 rysunków i 2 portretów pochodzących ze zbiorów rodziny Jana Józefa Głogowskiego, inżyniera i fotografa związanego z Witkacym. Dziś zbiory znajdują się w  Muzeum Pomorza Środkowego w Białym Spichlerzu. Witkacy był nie tylko malarzem, ale także pisarzem i dramaturgiem. Był też wizjonerem przewidującym katastrofalne skutki w świecie autorytaryzmów i dyktatorów,  w świecie sytych, bogatych i biednych bez dachu na głową i w końcu w świecie, który stał się "globalną wioską". 
Jak pisał Jan Kott
"Witkiewicz był katastrofistą, obdarzonym jak Orwell, i to Orwell zarówno z "Folwarku zwierzęcego", jak i z "1984", zadziwiającą jasnością i ostrością widzenia. Powiedział, że cywilizacje równych, sytych i zautomatyzowanych zagrożone będą nie tylko naporem "niwelatorów" ze Wschodu, z Azji i z Afryki, ale również i to, że cywilizacje zmechanizowane są nie tylko kruche i podatne na szaleństwo, ale też bezbronne wobec szaleńców i psychopatów. W świecie, który stał się "globalną wioską", szaleństwo jest zaraźliwe i powszechne. W tej wielkiej wiosce, gdzie wszystko dzieje się równocześnie, wszystko stało się nagle możliwe.
Jan Kott, "Witkiewicz, albo Realizm nieoczekiwany", 1975